maandag 30 mei 2011

Jill Schirnhofer - Dinerdiva in de city. Food, friends & fun. Van Parijs tot New York

De negentienjarige Jill Schirnhofer is op reis geweest. Uit die reis heeft ze naast recepten en beautyadvies ook een heleboel reistips en -weetjes gepuurd. In Dinerdiva in de city doet ze zeven wereldsteden aan en gaat ze per stad op zoek naar de typische eetcultuur. Maar Schirnhofer is niet alleen een foodie maar ook een glamoureuze dame. Dat aspect vind je terug in de illustraties – die trouwens van haar eigen hand zijn – en de fotografie.

De eerste stad die ze aandoet is Parijs. Met veel verve legt ze uit hoe je de typische Parisienne-look bekomt (peachy overdag, smokey ’s avonds). Verder houdt ze zich bezig met het bakken van croissants. Waarom je überhaupt de neiging zou hebben om de doorwinterde boulanger zijn werk af te nemen, is me een raadsel. Maar wat me nog het meest verbaast is dat Schirnhofer haar croissants bakt met kant en klare deeg. Ook bij het bakken van brioches gaat ze de mist in. Hier mixt ze het deeg, in plaats van dat ze het kneedt.

Vervolgens zet ze haar tocht verder naar Wenen. Hier valt op dat ze haast constant anti-aanbakpannen gebruikt. Een gietijzer pannenkoekpan zou een smakelijker resultaat opleveren. De beautytips hier gaan van zelfgemaakte maskers tot verzorgende crèmes. Zo smeert ze vrolijk mengels van aardbei, yoghurt, honing en havermout op haar gezicht. Ik bewonder haar vrijmoedigheid, maar zweer zelf liever bij dermatologisch geteste producten dan bij volkswijsheden. Al is dat een persoonlijke kwestie.

In Rome gaat haar blik uit naar pasta. Met het recept van Spicy tuna pasta op p. 42 is vanalles fout. Op de begeleidende foto zien we rode ui, in het recept is er geen sprake van rode ui. Jammer is ook dat de tonijn verwordt tot platte drek, aangezien ze de blikversie maar liefst 10 minuten laat sudderen op het vuur. In de bijgevoegde tip beweert ze dat de chili-zaadjes de scherpste smaak afgeven, terwijl de zaadlijsten de echte ‘boosdoeners’ zijn. Jammer dat een dergelijke onwaarheid over de zaadjes zo prominent wordt geafficheerd.

Te Londen zijn de high-tea arrangementen niet minder dan perfect.

Zalm met couscous (p. 77), een gerecht dat ze ontleend heeft aan Marrakesh, kent geen perfecte receptuur. De courgette laat ze veel te lang op het vuur staan. Resultaat: overgare courgette en een half gesmaakte couscous.

Schirnhofer neemt vervolgens in Rio een loopje met onze gezondheid. En dan heb ik het over haar recept voor Mango-ijstaart with passion(fruit). Zij koopt een ijstaart, mengt die met fruit en vriest die opnieuw in. Efficiënt maar helaas werkt die methode een kans op bacterievorming in de hand.

De laatste stad die ze aandoet is New York. Een typisch uptown-gerechtje hier is de burger. Chapeau dat ze de burger in haar receptenselectie opneemt. Helaas ziet de mini veggie-burger op p. 109 er veel te droog uit. Hiervoor is geen excuus in te roepen, dergelijke burgers behoren simpelweg niet meer tot de typische fastfood en de bijgaande inferieure bereidingswijze. Tegenwoordig gebeurt er heel wat op culinair vlak met de burger in al zijn soorten, varianten, maten en gewichten. Ga maar eens proeven in Byron (Londen), Burgerbar of Burgermeester (Amsterdam) of dichter bij huis: Ellis (Brussel).

Betekent dit dan dat er helemaal niets leuks te beleven valt in Dinerdiva in de city? Integendeel. In elk hoofdstuk vind je een do it yourself-pagina: zo maak je je eigen jampotetikketen (Parijs), bonbondoosjes (Wenen), parasolletjes (Rome), muffinhouders (Londen), naamkaartjes (Marrakesh), cocktailgirls (Rio) en onderzetters (New York). Al zie ik echte dinerdiva’s niet meteen bricoleren. Nuja, dat het kan, is op zich al mooi.

Het boek bevat te veel fouten en te weinig speciale elementen om het tot een van de betere in de kookboekenlichting te schoppen. En als ik de keukenmeiden onder ons een tip mag geven, een echte dinerdiva word je niet door boeken te lezen, maar door zelf op ontdekking uit te gaan.

[Femke Vandevelde]



Titel: Dinerdiva in de city. Food, friends & fun. Van Parijs tot New York
Concept: Jill Schirnhofer
Receptuur: Jill Schirnhofer, Marina Witkamp / Mediamind
Fotografie: René Gonkel
Vormgeving: Chiel van Rijn, Marian Witkamp / Mediamind
Uitgeverij: Kosmos Uitgevers
Jaar: 2011
Collatie: 127 pp.
ISBN: 978-90-215-4931-6
Kwalitatieve beoordeling: **
Moeilijkheidsgraad: I

1 opmerking:

Els zei

Verder dan een glimlachje bij de kleur en vormgeving van de kaft kwamen de klanten niet. Het had veel te veel Gooische vrouwen sfeer. En met koken had het niet echt veel te maken. Misschien lag het beter bij de boeken hobby of vrije tijd, maar zeker niet bij kookboeken. Wel knap dat de auteur zelf voor de tekeningen zorgde. Dat had ik niet opgemerkt.